week een

mijn bench

kennismaken, snuffelen

direct doen alsof ik er al heel lang ben

ik wil wel weten wat er allemaal gebeurt

wij zijn twee vriendjes

lekker tutten

mijn lieve koppie

en nu aan de zijkant

mijn eerste boswandeling

wat ruik ik toch allemaal

de labradoodlewandeling bij de loonse en drunense duinen
nog een keer in het bos.




Vandaag ben ik een weekje bij Pongo en zijn baasjes.
Vanaf de eerste dag heb ik het al kei goed gedaan.
Mijn baasjes dachten wel dat ik een schijtlijster was i.p.v. een australian labradoodle en weet je
waarom….. ik poepte me te pletter, als water zo dun op het laatst. Ik moest wennen aan het
eten maar eh, dat had ik zo voor elkaar.
Ik eet goed, slaap goed, ga soms mee wandelen, speel met Pongo en probeer net als hem al
kunstjes te doen zoals zit en af. En ik moet zeggen, dat gaat me goed af. Ik wil zo graag leren.
En soms kijk ik wel bij Pongo of hij sterker is dan ik. Ik denk dat ik hem wel aan kan dus spring
boven op hem, trek hem aan zijn oren en hang aan zijn lip. En dan grom en blaf ik ooit om hem
lekker uit te dagen. Maar ja Pongo die doet dat ook bij mij.
Maar we kunnen ook heel lief samen spelen, en op de bank liggen.
Wat heb ik al gedaan deze week, eens kijken. Ik heb dus aan het riempje meegelopen, ik heb
in de doggycar gezeten, ik ben mee naar de doodlewandeling geweest, ik ben mee naar het
bos geweest, er zijn kindjes op bezoek geweest en grote mensen, ik ben al alleen thuis
gebleven, ik heb alleen in de bench gezeten in de auto, en ik heb samen met Pongo in een
bench gezeten in de auto.
Verder ben ik in huis natuurlijk al in alle ruimtes geweest, zodat ik weet waar mijn baasjes wat
doen zoals slapen, douchen, wassen en drogen, tanden poetsen met zo’n elektrische
tandenborstel en ga zo maar door. En al die geluidjes, ik geef er niets om. Ik schrik er
helemaal niet van.
In het begin dat ik hier was, kende ik de geluidjes nog niet zo goed. Maar nu weet ik als ik de
sleutel hoor van de deur dat ik mee naar buiten mag. Ik hoor als er iemand binnen komt, als de
bel gaat, als de telefoon gaat. Dat is wel fijn want dat weet ik gewoon wat er aan de hand is.
Weet je wat ik nog moet leren? Om niet binnen te plassen en te poepen. Maar soms dan kan
ik mijn plasjes niet ophouden en dan komt het er gewoon uit. Maar ik doe wel goed mijn best
hoor.
Zo nu ga ik lekker slapen, ben zo moe van het spelen en dit verhaaltje door te geven poeh
poeh, een hele klus. Nou welterusten en tot de volgende keer. Doodlewoef, doodlewoef.
Wally.

2 opmerkingen:

  1. Hoe was het gegaan in de doggy kar? Was hij onrustig? Heb je daar een foto van?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het viel wel mee met de onrust. hij ging er goed in zitten en keek volop om zich heen. Wel heeft hij de eerste paar keer in de wagen gaplast. Of dit toch vanuit spanning was, of hoge nood, weet ik niet. Zo gedroeg hij zich niet. Bij week 10 staan een paar foto's waarin hij in zijn wagentje zit.

      Verwijderen